-
1 panika
-
2 wpadać
vi1) ( dostawać się)\wpadać do czegoś/w coś in etw +akk [hinein]fallenświatło wpada do pokoju das Licht fällt ins Zimmer2) ( wbiegać gwałtownie)\wpadać do czegoś in etw +akk hereinstürzen [ lub hineinstürzen]3) ( uderzać z rozpędem)\wpadać na kogoś/coś gegen jdn/etw prallen [ lub rennen]wpaść pod samochód unters Auto kommen4) ( zostawać ogarniętym)\wpadać w panikę/złość in Panik/Wut geraten\wpadać w zadumę nachdenklich werden, ins Grübeln kommen5) (pot: odwiedzać)\wpadać do kogoś [na pogawędkę] bei jdm [auf einen Tratsch] vorbeikommen ( fam)6) (pot: zostawać przyłapanym)wpaść na ściąganiu beim Abschreiben erwischt [ lub ertappt] werden7) (pot: zakochiwać się)8) (pot: zajść w ciążę)wpadła sie ist ungewollt schwanger9) ( wpływać)rzeka wpada do morza der Fluss mündet ins Meerten szary wpada w odcień zielonkawy das Grau spielt ein wenig [ lub sticht] ins Grünwpaść w nałóg einem Laster verfallen\wpadać z jednej ostateczności w drugą von einem Extrem ins andere fallenwpadły mi pieniądze/wpadła mi praca mir ist Geld/ein Auftrag zugeflogen ( fam), plötzlich habe ich Geld/Arbeit bekommen\wpadać w przesadę sich +akk zu Übertreibungen hinreißen lassen\wpadać komuś w słowo jdm ins Wort fallen -
3 geraten
geraten [gə'ra:tən] <gerät, geriet, \geraten>vi sein1) ( gelangen)in einen Sturm \geraten dostać się w zasięg burzyin Schwierigkeiten \geraten popaść w tarapatyan jdn \geraten wpaść na kogoś2) ( unbeabsichtigt kommen)unter einen Zug \geraten wpaść pod pociąg3) ( einen Zustand erlangen)in Wut/Panik \geraten wpaść we wściekłość/w panikędurcheinander \geraten Person: speszyć się; Unterlagen: popaść w nieładins Schwitzen \geraten zacząć się pocićin Brand \geraten zapalić sięins Stocken \geraten Gespräch: urywać się; Verkehr: zatrzymywać się4) ( ausfallen)etw ist jdm zu lang/groß \geraten coś komuś wyszło za długie/dużeetw gerät jdm gut coś się komuś udaje5) ( ähnlich werden)nach jdm \geraten wdać się w kogoś6) außer sich \geraten stracić panowanie nad sobą
См. также в других словарях:
wpaść — dk Vc, wpadnę, wpadniesz, wpadnij, wpadł, wpadłszy wpadać ndk I, wpaśćam, wpaśćasz, wpaśćają, wpaśćaj, wpaśćał 1. «padając, lecąc zagłębić się w coś, trafić, dostać się do wnętrza czegoś» Wpaść do wody, do rzeki. Wpaść do dołu, w dół. Wpadł po… … Słownik języka polskiego
panika — ż III, CMs. panikaice zwykle blm «nagły, niepohamowany, często nieuzasadniony strach, przerażenie, popłoch, zamieszanie ogarniające zwykle większą liczbę ludzi» Szerzyć, wywoływać panikę. Ulec panice, wpaść w panikę. Uciekać w panice. Panika… … Słownik języka polskiego
spanikować — dk IV, spanikowaćkuję, spanikowaćkujesz, spanikowaćkuj, spanikowaćował pot. «ulec panice, wpaść w panikę, mocno się przestraszyć» Spanikował i uciekł z miejsca wypadku … Słownik języka polskiego
powpadać — dk I, powpadaćda, powpadaćają, powpadaćaj, powpadaćał 1. «o wielu: wpaść w coś, na kogoś, na coś; wpaść kolejno, jeden (jedno) po drugim» Kartki powpadały za biurko. Idąc po ciemku, powpadali na siebie. Ptaki powpadały w zastawione sieci. przen.… … Słownik języka polskiego